Beggars for Affection

Tá roinnt cairdeas neamhshiméadrach: Teastaíonn nó craves duine amháin cuideachta an duine eile cé nach bhfuil a mhalairt fíor. Sa chás teorannaithe, níl aon rud le tairiscint ag cara amháin don chara eile, agus tá an caidreamh cosúil leis an gcaidreamh idir beggar agus bronntóir. Ar ndóigh, fiú amháin sna cairdeas is siméadracha, tá laethanta neamhshiméadracha ann: Fulaingíonn cara amháin caillteanas de shaghas éigin agus bíonn sé ag mothú síos, nó tá sé tinn, gortaithe nó frustrach, agus déanann an duine eile iarracht a mheon a ardú. Ach i gcairdeas siméadrach, ní tharlaíonn sé seo ach ó am go chéile, agus bíonn gá le hathruithe a dhéanamh. Casadh na táblaí.

Ní mar sin i gcairdeas neamhshiméadrach. Tá an saobhadh ainsealach. Bíonn cara amháin i gcónaí ag tabhairt agus gan aon rud a fháil ar ais.

Ní mór a thabhairt faoi deara, tá cineál cairdeas neamhshiméadrach ann lena mbaineann malartú ach den chineál mícheart. Mar sin, má dhéanann tú iarracht íoc as gean duine le bronntanais - mar a dhéanfadh banríon leis an duine is fearr leat - ansin ar an dromchla, tairgeann tú rud éigin mar gheall ar an gean atá ag an duine eile, ach ní hé an t-airgeadra an ceann ceart. Ní hé do chuideachta féin a theastaíonn ón duine eile, mar sin ar leibhéal níos doimhne, fanann tú i do bhacach, cé gur cuideachta saibhir chumhachtach í b’fhéidir.

Is cairdeas neamhshiméadrach is spéis liom anseo. An bhfuil a fhios ag daoine i gcónaí go bhfuil siad i gceann? Cad ba cheart dúinn a dhéanamh má tá baiste againn ar chara gean nó má aimsímid gean ar dhuine eile?

Breathnaímid ar an ábhar ó dhearcadh an bhagair ar dtús. B’fhéidir nach dtuigeann an begán gean cad a chosnaíonn an caidreamh ar an duine eile. B’fhéidir go bhfeictear do dhuine gruama go síoraí, mar shampla, go bhfuil dóchas gan deireadh ag cara le diúscairt níos géire. Níl sé sin ach bréagach. Is cuma cé chomh dóchasach nó fuinniúil atá duine de réir meon, is dóigh go mbraitheann sé ídithe má bhíonn sé i gcónaí ag iarraidh spiorad duine eile a ardú. Má théann duine isteach in uiscí fionnuar arís agus arís eile ionas go bhféadfadh sé nó sí fuarú, ní bheidh do chuid uiscí chomh fionnuar tar éis tamaill. Mar sin féin, d’fhéadfadh go mbraithfeadh cara tairbhí ar duine maith é faoi oibleagáid leanúint ar aghaidh ag tabhairt: am, fuinneamh, dóchas, cibé rud a theastaíonn nó a éilíonn an cara.

Is é an rud ba mhaith liom a mholadh anseo ná nach bhfuil aon oibleagáid den sórt sin i gcairdeas. Ní teiripeoir é cara, ní oibrí sóisialta, agus ní tairbhí. Déanaimid na róil seo ar a chéile gach re seach i gcairdeas, ach níl sé de dhualgas ar aon duine ceann de na róil seo a ghlacadh vis-à-vis cara go buan. Tá teiripeoir agus oibrí sóisialta, tar éis an tsaoil, ag déanamh poist. Níor chóir go mbraitheann cairdeas mar phost do dhuine amháin. Ar an láimh eile, ní dualgas é a bheith i do thairbhí duine eile, go háirithe go rialta. Ar ndóigh, má rinne duine éigin - cara nó eile - fabhar duit roimhe seo, b’fhéidir go mbeidh sé de dhualgas ort cómhalartú a dhéanamh, ach mura bhfuil aon rud déanta ag an duine eile agus b’fhéidir, féidir gan aon rud a fhorchur, ansin seasann rudaí ar bhealach difriúil, agus iarracht a dhéanamh an cheist a léiriú mar dhualgas ar chairde ná oibleagáid le carthanas a chur amú.

Ní mór a rá nach mbraitheann an deontóir go bhfuil ualach nó traochta air má thaitníonn an neamhshiméadracht leis go rúnda ar chúiseanna a mbeadh fearg ar an duine eile dá gcuirfí na cúiseanna sin in iúl. Mar shampla, i Pons Cousin , Déanann Balzac cur síos ar dhá charachtar, Schmucke agus Pons. Creideann Schmucke é féin níos fearr ná Pons, agus daingníonn sé sin an cairdeas. Scríobhann Balzac:

Thuig Schmucke [go bhfuil Pons níos lú] agus b’fhearr leis Pons bochta. Ní neartaíonn aon ní cairdeas mar chreideamh ó thaobh cara amháin gur fearr é ná an cara eile. [1]

Ach cé go mb’fhéidir nach mbraitheann tairbhí le meon Schmucke go bhfuil sé á úsáid nó faoi ualach, ba cheart go dtabharfadh an chúis leis sin sos dúinn. Sa mhéid gur féidir cairdeas a thabhairt ar chaidreamh atá bunaithe ar an gcolún lofa de chomparáid leata anuas, is caidreamh lofa é. Os a choinne sin, má tá duine amháin chomh éadóchasach, is cuma leis nó léi an chomparáid anuas, is é atá againn caidreamh nach luíonn le féin-urraim páirtí amháin. Cibé bealach, is ar éigean gur fianaise é an cás ar inbhuanaitheacht cairdeas neamhshiméadrach.

An bhfuil a fhios ag daoine go bhfuil cairdeas neamhshiméadrach acu nuair a dhéanann siad? Is iondúil go ndéanann na daoine ar thaobh an bhronntóra. Má bhíonn duine i gcónaí ag tabhairt agus ag fáil rud ar bith, ní dócha go gcaillfidh duine go bhfuil easnamh tabhaithe. I gcodarsnacht leis sin, is furasta an fíric go bhfuil ceann ar an deireadh glactha in easnamh, in ainneoin comharthaí rabhaidh. Abair gurb é duine an duine i gcónaí chun teagmháil a dhéanamh. Ní chuireann an ceann eile tús le teagmháil riamh. Is comhartha maith é sin ar a bhfuil ar siúl. Ach d’fhéadfaí é a mhíniú ar shiúl, más mian leis: Tá an cara a theastaíonn uainn a chuideachta ró-éighníomhach! Ró-easpa tionscnamh! Gan dóthain ama a dhéanamh do do chairde! Ní haon ionadh gur chóir go mbeadh sé amhlaidh. B’fhéidir nach gceapfadh an duine a fuair an rud a bhí uaidh nó uaithi fiafraí: An raibh sé taitneamhach do mo chara?

Uaireanta, féadfar súile baiste gean a oscailt nuair a thiocfaidh sé nó sí mar thairbhí i gcairdeas eile. Chuige sin is beggar tú chun aird duine a thabhairt air agus ní chiallaíonn grá nach bhféadfadh daoine eile a bheith ina mbacaí ar do shon féin. Féadfaidh aisiompú ról an imbhalla a ardú. Má aimsímid féin ar an taobh eile, b’fhéidir go bhfaighimid léargas: B’fhéidir, mothaíonn cara a theastaíonn uainn fúinn díreach mar a mhothaímid faoi ár cara ngéarghátar féin. Ba mhaith le duine cabhrú ach mothaíonn sé go bhfuil sé éagórach go n-iarrfaí ort arís agus arís eile an rud a iarrtar a dhéanamh.

Is mian liom a chur in iúl, faoi dheireadh, nár cheart ceist na gcairdeas neamhshiméadrach a mheascadh le ceist na neamhionannas idir cairde. Is fíor go mb’fhéidir nach mbeadh sé éasca cairdeas a choinneáil le duine in ainneoin an neamhionannais mhóir. Smaoinigh, mar shampla, ar chás an iriseora Neil Drumming a bhí ina dhlúthchairde leis an údar Ta-Nehisi Coates sular scríobh Coates a New York Times bestseller, ach a deir gur thit an cairdeas as a chéile ina dhiaidh sin:

Tá a fhios agam gurb é Ta-Nehisi an fear céanna - is breá le daoine grinn, greannmhar, fiosrach leabhair grinn. Ach is scríbhneoir cáiliúil é freisin a bhfuil cónaí air i bPáras, a ghlacann le gradaim iomráiteacha i tuxedo atá aige, agus a fhaigheann scairteadh ó Toni Morrison agus Jay Z. Tá sé ag athrú ar bhealaí nach mise. Agus nuair a athraíonn daoine, fásann siad óna chéile. Agus cuireann sé imní orm faoinár gcairdeas.

Cosúil nuair a bhíonn pleananna á ndéanamh againn. Cúpla mí ó shin, bhí Ta-Nehisi, ár gcara eile, Rick, agus mé ceaptha bualadh le chéile le haghaidh brunch Dé Domhnaigh ag ár sean-chaint West Side, The Half King. Is teach tábhairne é an Half King, ní tumadóireacht, teach tábhairne measúil le seirbhís mhaith, beoir maith, agus bia réasúnta. Maidin an chruinnithe sceidealta, chuir sé téacs ag fiafraí an bhféadfaimis bualadh le chéile ag an swanky Hotel Marlton ina áit. A mhíniú? "Tá mé ag éirí an gaige sin."

Bhí Rick ag tuiscint. Rinne sé magadh, ó ithe i bPáras, go gcaithfidh gach rud sa bhaile blas cosúil le bia madraí. Freagra Ta-Nehisi? "Tá sé gar."

Ní cás cairdeas neamhshiméadrach sa chiall ábhartha é cás na Drumming / Coates, áfach. Is cás é nach bhféadfadh an banna maireachtáil ar stardom cara amháin. Is saincheist ar fiú plé ar leithligh í an fáth go bhféadfadh caidreamh an-dlúth a dhíscaoileadh. Baineann cairdeas neamhshiméadrach sa chiall is spéis liom anseo cásanna nach bhfuil ach rud amháin le tairiscint ag páirtí amháin a theastaíonn ón gcomhpháirtí eile. Mar sin, ar thaobh amháin, tá an caidreamh bunaithe ar dhualgas atá mealltach den chuid is mó, nó ar trua, nó níos measa - ar chlaonadh an duine féin a chur i gcomparáid le cara duine agus teacht chun tosaigh.

Ós rud é nach mbaineann an cheist ach le taitneamh a bhaint as cuideachta a chéile agus gur féidir le daoine taitneamh a bhaint as cuideachta na ndaoine atá an-difriúil uathu, is féidir le cairdeas a bheith siméadrach sa chiall ábhartha in ainneoin éagothroime mhóra. D’fhéadfadh go mbeadh rath níos mó ar dhuine amháin, nó níos mó éilimh air ná an duine eile, d’fhéadfadh go mbeadh difríocht in aois, agus mar sin de, ach chomh fada agus a bhaineann leis an gcairdeas féin, tá siméadracht ann: is deontóirí iad an dá rud chomh maith le tairbhithe. Faigheann an bheirt acu rud éigin as am a chaitheamh leis an duine eile.

Mar sin féin, b’fhéidir nach léir do dhaoine ón taobh amuigh go bhfuil caidreamh lena mbaineann neamhionannas suntasach siméadrach. Blianta fada ó shin, bhí aithne agam ar bheirt bhan óga a bhí ina gcairde. Ó thaobh an duine eachtraigh de, bhí an chuma ar an gcairdeas go neamhshiméadrach. Bhí tóir agus coigeartú maith ar chara amháin. Bhí an ceann eile tanaí go tanaí agus ba chosúil go raibh fadhb shíciatrach aici, gan a bheith mór go leor do bhreathnadóir a thabhairt i gcrích go raibh sí tinn i ndáiríre ach tromchúiseach go leor le go bhféadfadh duine a fháil amach an raibh sí go maith. Bhí tuismitheoirí aici a raibh grá mór aici di ach ar bheagán cairde - más ann dóibh.

Bhí iontas ar chuid acu cad a fuair an cara móréilimh sa bhean óg seo, agus ag pointe amháin, d’iarr máthair na mná óige, a raibh aithne agam uirthi agus a raibh aithne agam uirthi, mo chabhair chun a fháil amach an raibh cúis ulterior de shaghas éigin ag an gcara tarraingteach. Bhí sí an-chosanta dá hiníon agus imní uirthi go bhféadfadh croí a hiníne a bheith briste. (D'áitigh an mháthair i gceart gur féidir le cara, agus ní spéis rómánsúil amháin, croí duine a bhriseadh, go háirithe - mar atá sa chás seo - nuair is é an cara an t-aon duine atá agat.)

D'aontaigh mé cuidiú agus bhreathnaigh mé ar an mbeirt ar feadh tamaill. Mar ab fhearr a d’fhéadfainn a rá, bhí cairdeas álainn ag an mbeirt. Ní raibh aon chúis ulterior ag an mbean óg a raibh an-tóir uirthi. Thaitin an bheirt lena chéile go simplí. Déanta na fírinne, rinneadh claochlú ar an mbean óg a bhí tinn i gcuideachta a cara. D’éirigh sí beoite agus greannmhar. Thaitneodh mórchuid a duine le cuideachta nuair a bhí sí sa stát chuir láithreacht a cara isteach í.

Tugann sé seo le tuiscint go mb’fhéidir go mbraitheann cé chomh cumasach agus atá muid a thabhairt ar na cáilíochtaí a tharraingíonn an duine eile uainn. Más ea, tá straitéis againn: déan cairdeas le daoine nach mbraitheann orainn mar ba chóir dúinn a bheith mar chúramóirí suthain ná a chur ina luí orainn a bheith inár dteiripeoir nó mar thairbhí. Is féidir le duine teiripeoir nó bronntóir a lorg má tá duine den sórt sin ag teastáil, ar ndóigh, ach ní i measc cairde duine.